Nutriënten in zoet oppervlaktewater, 1985-2000

Ontwikkelingen

De concentraties stikstof en fosfor in de zoete wateren voldoen bijna nergens aan de richtinggevende waarde voor het maximaal toelaatbaar risico (MTR), de doelstelling voor 2000. De concentratie fosfor is wel duidelijk gedaald in de afgelopen jaren. De concentratie van stikstof is licht gedaald.

Beleid

De overheid wil de eutrofiëring (overbemesting) van oppervlaktewater tegengaan. Daartoe zijn tal van maatregelen genomen op rioolwaterzuiveringsinstallaties (RWZI's) zoals defosfatering. Ook zijn fosfaten uit wasmiddelen verbannen. MTR-waarden voor de nutriënten stikstof (N) en fosfor (P) zijn vastgesteld voor "eutrofiëringsgevoelige, stagnante wateren", dat wil zeggen voor wateren met weinig of geen stroming. Voor andere wateren zijn deze waarden "richtinggevend". Deze generieke waarden doen geen recht aan de grote verschillen in gebieden en watertypen. Daarom geven de Vierde Nota Waterhuishouding (V&W, 1999) en het 3e Nationaal Milieubeleidsplan (VROM, 1997) ruimte aan gedifferentieerde normstelling. Recent zijn hiervoor voorstellen gedaan (Van Liere en Jonkers, 2002).

Relevantie

Overschrijding van MTR-waarden voor stikstof en fosfor kunnen leiden tot ongewenste effecten op ecosystemen zoals bijvoorbeeld overmatige algengroei.

Meetlocaties

• De meetlocaties in de rivieren zijn meetlocaties gekozen door de Commissie Integraal Waterbeheer/Commissie Uitvoering Wet Verontreiniging Oppervlaktewater (CIW/CUWVO).
• Voor de rijkswateren is een groep meetlocaties samengesteld uit 25 door CIW/CUWVO geselecteerde, representatieve locaties uit het totale meetnet van de rijkswateren waaronder meetpunten in Rijn, Maas, Schelde, IJssel, IJsselmeer en in een aantal kanalen en meren.
• Voor de regionale wateren is een CIW-selectie van meetlocaties, representatief voor de beheersgebieden van de waterbeheerders (waterschappen en hoogheemraadschappen) gekozen. Deze locaties zijn gelegen in de grotere regionale wateren.