Emissies broeikasgassen, 1990 - 2011

U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.

De uitstoot van broeikasgassen in 2011 (voorlopig cijfer) ligt 8 procent onder het niveau van het basisjaar van het Kyoto Protocol. De broeikasgasemissies zijn in 2011 ruim 6,5 procent lager dan in 2010. De daling van het energieverbruik met bijna 7 procent was hiervan de oorzaak.

Daling uitstoot broeikasgassen in 2011 ten opzichte van 2010

In 2011 zijn de emissies van de broeikasgassen met ruim 6,5 procent gedaald ten opzichte van 2010 tot 196 Mton CO2-equivalenten (voorlopige cijfers). De daling is vrijwel geheel toe te schrijven aan de afname van de uitstoot van koolstofdioxide. Vooral door de zachte winter, maar ook door de economische terugval aan het begin van 2011 is er vooral veel minder aardgas verbruikt. De uitstoot van de overige broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en fluorhoudende gassen) bleef ten opzichte van 2010 nagenoeg gelijk. Hierdoor is in 2011 de totale emissie van broeikasgassen 8 procent onder het niveau gekomen van het basisjaar van het Kyoto Protocol van 213 Mton CO2-equivalenten. Volgens het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) zal Nederland zijn verplichtingen uit het Kyoto Protocol waarschijnlijk halen, zie:

Trend uitstoot broeikasgassen vanaf 1990

De emissie van CO2 is tussen 1990 en 2005 met ruim 10% gestegen als gevolg van de groei van het energieverbruik (tweede tabblad boven de figuur). In 2005 is de emissiestijging tot stilstand gekomen door een lager verbruik van fossiele brandstoffen in de energiesector, bij de huishoudens en de handel, diensten en overheid (HDO). Dit lagere verbruik wordt veroorzaakt door een grotere inzet van duurzame energie en een lager aardgasverbruik voor ruimteverwarming door de relatief zachte winters.

De emissies van de broeikasgassen methaan (CH4) en distikstofoxide (N2O) zijn tussen 1990 en 2011 gedaald met respectievelijk circa 36 procent en 53 procent (derde en vierde tabblad boven de figuur). De sterke daling van N2O vanaf 2008 werd veroorzaakt door maatregelen bij de salpaterzuurproductie.

De emissies van fluorhoudende gassen (HFK's, PFK's en SF6) zijn in kilogrammen toegenomen, maar wat belangrijker is, gedaald uitgedrukt in CO2-equivalenten (tweede tabblad boven de figuur). Dit komt doordat er een verschuiving heeft plaatsgevonden naar minder schadelijke gassen. Sinds 2005 stijgt deze emissie weer, vooral door het toegenomen gebruik van airconditioners.

Doelen klimaatbeleid

De emissies van de broeikasgassen koolstofdioxide, methaan, lachgas en van de fluorhoudende gassen (HFK's, PFK's en SF6) zijn onderdeel van het Klimaatverdrag en het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties. In het Kyoto Protocol zijn afspraken gemaakt over de reductie van de emissies van broeikasgassen, waaronder CO2.

Bronnen

Relevante informatie

Technische toelichting

Naam van het gegeven

Emissies naar lucht

Omschrijving

Emissies van broeikasgassen (kooldioxide (CO2), methaan (CH4), distikstofoxide (N2O) en de F-gassen perfluorkoolwaterstoffen (PFK's), chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) en zwavelhexafluoride (SF6))

Verantwoordelijk instituut

Centraal Bureau voor de Statistiek, in samenwerking in de Emissieregistratie (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Planbureau voor de Leefomgeving, Centraal Bureau voor de Statistiek, Rijkswaterstaat-Waterdienst-Dienst Water en gebruik, Wageningen Universiteit-Alterra, Agentschap NL, TNO, Deltares).

Berekeningswijze

De emissiegegevens voor de verzurende en grootschalige luchtverontreiniging zijn gepresenteerd volgens de sectorindeling van de NEC-richtlijn. Voor de stationaire bronnen komt een deel van de emissiegegevens uit de individuele milieujaarverslagen van bedrijven. Het overige deel wordt bijgeschat op basis van statistische gegevens uit onder andere de energiestatistieken, productiestatistieken van het CBS. 
De emissiecijfers voor de broeikasgassen zijn berekend volgens de IPCC-methode. 
Voor een uitgebreide beschrijving van de berekeningsmethoden wordt verwezen naar de methodebeschrijvingen op de website van de Emissieregistratie

Basistabel

Alle data opvraagbaar op Emissieregistratie
Verder:
CBS-StatLine: IPCC-emissies naar lucht

Geografische verdeling

Nederland, provincie, postcode, 5*5 km2 (kaart)

Andere variabelen

Belasting oppervlaktewater, bodem-emissies, emissies oppervlaktewater, lucht-emissies, lucht-emissies volgens IPCC
In totaal circa 300 stoffen
Circa 1600 emissie-oorzaken en circa 1000 (individuele) puntbronnen

Verschijningsfrequentie

In mei definitieve cijfers t-2; in september voorlopige cijfers t-1

Achtergrondliteratuur

Methoden: op de website van Emissieregistratie achter Overzicht documenten
Begrippen: op de website van Emissieregistratie achter Begrippenlijst

Opmerking

De emissiecijfers voor de broeikasgassen zijn berekend volgens de IPCC-methode. Zie CO2-emissies verklaard, voor een toelichting op de IPCC-emissies.
De cijfers over 2011 zijn gebaseerd op voorlopige energie- en productiestatistieken van het CBS.

Betrouwbaarheidscodering

C (Gemiddeld; afhankelijk van emissieoorzaak en stof)

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
42
Bekijk meer Bekijk minder
versie‎
41
versie‎
40
versie‎
39
versie‎
38
versie‎
37
versie‎
36
versie‎
35
versie‎
34
versie‎
33
versie‎
33
versie‎
32
versie‎
31
versie‎
30
versie‎
29
versie‎
28
versie‎
27
versie‎
26
versie‎
25
versie‎
24
versie‎
23
versie‎
22
versie‎
21
versie‎
19
versie‎
18
versie‎
17
versie‎
16
versie‎
15
versie‎
13
versie‎
11
versie‎
09
versie‎
06
versie‎
03

Referentie van deze webpagina

CLO (2012). Emissies broeikasgassen, 1990 - 2011 (indicator 0165, versie 21, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.