Emissie broeikasgassen in Nederland, 1990-2002

U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.

De totale Nederlandse broeikasgasemissies zijn de laatste jaren vrijwel stabiel. In de periode 1990-2002 namen de CO2-emissies veelal toe, terwijl niet-CO2-emissies afnemen. In 2003 neemt de CO2-emissie naar verwachting af als gevolg van de economische recessie. Mede door de verdere daling van de niet-CO2-emissies neemt de totale Nederlandse broeikasgasemissie naar verwachting af in 2003.

Emissie van broeikasgassen vrijwel stabiel in de periode 2000-2002

De emissie van broeikasgassen in Nederland was in 2002 ongeveer 1% hoger dan in 1990, wanneer gecorrigeerd wordt voor temperatuurinvloeden. Na een stijging van circa 5% tussen 1990 en 1995 en een afname in de periode 1995-2000, blijven de totale Nederlandse broeikasgasemissies tussen 2000 en 2002 vrijwel stabiel. Dit komt door een daling van de emissies van de niet-CO2-broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en de fluorgassen) met 5%, terwijl de voor temperatuurinvloeden gecorrigeerde CO2-emissie bijna twee procent is toegenomen. Bij de niet CO2-broeikasgassen daalt met name de emissie van fluorhoudende gassen (HFK, PFK, SF6) vanaf 1998, na jarenlang een gestage stijging te hebben vertoond. Dit is grotendeels het gevolg van twee maatregelen in de industrie. De emissie van methaan (CH4) neemt sinds 1990 af. De afname van het storten van afval leidt tot minder CH4-emissie uit stortplaatsen. De emissie van lachgas (N2O) is sinds 1995 langzaam aan het dalen.

Emissie van broeikasgassen in 2003 naar verwachting gedaald

In 2003 is de totale uitstoot van broeikasgassen naar verwachting afgenomen, wanneer gecorrigeerd wordt voor temperatuurinvloeden. Dit blijkt uit voorlopige energiestatistieken en productiestatistieken over 2003 van het CBS en informatie van bedrijven.Voor het eerst sinds 1999 lijkt de Nederlandse CO2-emissie te dalen in 2003, wanneer gecorrigeerd wordt voor temperatuurinvloeden. Ook de emissies van de niet-CO2-broeikasgassen zijn in 2003 verder gedaald. De afname van de CO2-emissie is het gevolg van economische krimp in de meeste industriële sectoren, de bouw en de commerciële dienstverlening. Wel is er sprake van een lichte toename van de CO2-emissie in het wegverkeer, de landbouw en bij elektriciteitscentrales.

Beleid broeikasgassen

Nederland heeft zich met ratificatie van het Kyoto Protocol tot doel gesteld om in de periode 2008-2012 6% minder broeikasgassen uit te stoten dan in het basisjaar (1990 voor CO2, CH4 en N2O en 1995 voor de fluorhoudende gassen). Het daarvoor benodigde beleid is beschreven in de Uitvoeringsnota Klimaatbeleid (VROM, 2001).

De emissies van de broeikasgassen CO2, CH4, N2O en van de F-gassen HFK's, PFK's en SF6 zijn onderdeel van het Klimaatverdrag en het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties. Toenemende emissies leiden tot een versterkt broeikaseffect.

Betrouwbaarheid basisgegevens

De berekening van emissiecijfers wordt sinds 1997 mede gebaseerd op de milieujaarverslagen (MJV's) van bedrijven. Hoewel de kwaliteit van de MJV's is toegenomen, bemoeilijken onjuiste en/of onvolledige opgaven van brandstofgegevens nog steeds een zorgvuldige berekening van met name de uitstoot van CO2. Voor recente jaren zijn CO2-emissies naar beneden bijgesteld omdat de bedrijfsopgaven in MJV's tot dubbeltellingen in de nationale totalen hebben geleid. Omdat de berekeningen van broeikasgasemissies van groot belang zijn voor het Kyoto Protocol en voor internationale rapportageverplichtingen, wordt momenteel gewerkt aan meer transparante, consistente en nauwkeuriger methodes voor de emissieberekeningen.

Berekening emissiecijfers

De emissies van broeikasgassen zijn berekend conform de RIVM-IPCC-methodieken (Spakman et al., 1997/2003). De CO2-emissie is gecorrigeerd voor jaarlijkse variaties in temperatuur.

Bronnen

  • CBS/Statline. Centraal Bureau voor de Statistiek, Voorburg/Heerlen.
  • Spakman, J., M.M.J. van Loon, R.J.K. van der Auweraert, D.J. Gielen, J.G.J. Olivier en E.A. Zonneveld (1997). Methode voor de berekening van broeikasgasemissies. Publicatiereeks Emissieregistratie/MilieuMonitor Nr. 37b, maart 2003: elektronische actualisatie van Nr. 37, juli 1997 Den Haag. Een digitale actuele versie van bovenstaand document is te vinden op www.broeikasgassen.nl onder documenten en achtergrond informatie.
  • VROM (2001). Uitvoeringsnota Klimaatbeleid. Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu, Den Haag.

Relevante informatie

Technische toelichting

Naam van het gegeven

-

Omschrijving

-

Verantwoordelijk instituut

-

Berekeningswijze

-

Basistabel

-

Geografische verdeling

-

Verschijningsfrequentie

-

Betrouwbaarheidscodering

-

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
42
Bekijk meer Bekijk minder
versie‎
41
versie‎
40
versie‎
39
versie‎
38
versie‎
37
versie‎
36
versie‎
35
versie‎
34
versie‎
33
versie‎
33
versie‎
32
versie‎
31
versie‎
30
versie‎
29
versie‎
28
versie‎
27
versie‎
26
versie‎
25
versie‎
24
versie‎
23
versie‎
22
versie‎
21
versie‎
19
versie‎
18
versie‎
17
versie‎
16
versie‎
15
versie‎
13
versie‎
11
versie‎
09
versie‎
06
versie‎
03

Referentie van deze webpagina

CLO (2004). Emissie broeikasgassen in Nederland, 1990-2002 (indicator 0165, versie 05, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.