Emissie broeikasgassen in Nederland, 1990-2002

U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.

De totale Nederlandse broeikasgasemissies zijn de laatste jaren vrijwel stabiel. Niet-CO2-emissies nemen af, CO2-emissies nemen toe. Het Kyoto Protocol vraagt om verdergaande afname.

Emissie van broeikasgassen de laatste jaren vrijwel stabiel

De emissie van broeikasgassen in Nederland was in 2002 ongeveer gelijk aan de emissie in 1990. Na een stijging van circa 4% tussen 1990 en 1995 en een daling in de periode 1995-2000 tot het niveau van 1990, blijven de totale Nederlandse broeikasgasemissies de laatste jaren vrijwel stabiel. De afname van niet-CO2-emissies, compenseert de verdere toename van de kooldioxide(CO2)-emissie. De CO2-emissie is ook in 2002, een jaar waarin de economische groei daalde tot 0,2%, blijven toenemen. Dit komt doordat de fysieke productie in de industrie en het verbruik van elektriciteit vrijwel even hoog waren als in jaren met hoge economische groei. Sinds 1990 is de CO2-emissie vooral gestegen door toegenomen productie en gebruik van elektriciteit bij huishoudens en in de industrie. Verder vertoont de CO2-emissie bij verkeer een doorgaande stijgende trend. Bij de niet CO2-broeikasgassen daalt met name de emissie van fluorhoudende gassen (HFK, PFK, SF6) vanaf 1998, na jarenlang een gestage stijging te hebben vertoond. Dit is grotendeels het gevolg van twee maatregelen in de industrie. De emissie van methaan (CH4) neemt sinds 1990 af. De afname van het storten van afval leidt tot minder CH4-emissie uit stortplaatsen. De emissie van lachgas (N2O) is sinds 1995 langzaam aan het dalen.

Beleid broeikasgassen

Nederland heeft zich met ratificatie van het Kyoto Protocol tot doel gesteld om in de periode 2008-2012 6% minder broeikasgassen uit te stoten dan in 1990. Het daarvoor benodigde beleid is beschreven in de Uitvoeringsnota Klimaatbeleid (VROM, 2001).

De emissies van de broeikasgassen CO2, CH4, N2O en van de F-gassen HFK's, PFK's en SF6 zijn onderdeel van het Klimaatverdrag en het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties. Toenemende emissies leiden tot een versterkt broeikaseffect.

Berekening emissiecijfers

De emissies van broeikasgassen zijn berekend conform de RIVM-IPCC-methodieken (Spakman et al., 1997/2003). De CO2-emissie is gecorrigeerd voor jaarlijkse variaties in temperatuur.

Aanpassingen in de CO2-emissiereeks

De landelijke CO2-emissies zijn fors aangepast ten opzichte van de registratieronde van vorig jaar. Voor de jaren 1997-2001 zijn de CO2-emissies met 3,3 tot 4 miljard kg verlaagd en in het basisjaar 1990 met ruim 1 miljard kg verhoogd.De aanpassingen zijn het gevolg van het verwijderen van een dubbeltelling uit de Emissieregistratie. Die dubbeltelling kon ontstaan doordat CO2- en energiegegevens uit Milieujaarverslagen van bedrijven niet goed of onvolledig waren ingevuld. Hierdoor waren correctieve berekeningen noodzakelijk om tot een nationaal CO2-getal te komen. Deze correcties leiden tot extra onzekerheden in de emissieschatting.De aanpassingen vallen binnen de onzekerheidsmarge rond de vastgestelde totale Nederlandse CO2-emissie. Die onzekerheidsmarge bedraagt ±3%, wat overeen komt met ±5 Mton CO2.

Bronnen

  • CBS/Statline. Centraal Bureau voor de Statistiek, Voorburg/Heerlen.
  • Spakman, J., M.M.J. van Loon, R.J.K. van der Auweraert, D.J. Gielen, J.G.J. Olivier en E.A. Zonneveld (1997). Methode voor de berekening van broeikasgasemissies. Publicatiereeks Emissieregistratie/MilieuMonitor Nr. 37b, maart 2003: elektronische actualisatie van Nr. 37, juli 1997 Den Haag. Een digitale actuele versie van bovenstaand document is te vinden op www.broeikassen.nl onder documenten en achtergrond informatie.
  • VROM (2001). Uitvoeringsnota Klimaatbeleid. Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu, Den Haag.

Relevante informatie

  • Recente emissiecijfers kunnen in detail bekeken worden op het Datawarehouse van de Emissieregistratie. Verder is via deze site informatie beschikbaar over de methodieken voor het bepalen van emissiecijfers en informatie over wijzigingen in methodieken.
  • Informatie over de actuele en toekomstige ontwikkelingen voor het thema verandering van het klimaat is te vinden in:
  • Wijngaart, R. van den en J.R. Ybema (2002). Referentieraming broeikasgassen; Emissieraming voor de periode 2001-2010. RIVM (rapportnr. 773001020), Bilthoven.
  • Ybema, J.R., A.W.N. van Dril, R. van den Wijngaart en B. Daniels (2002). Referentieraming energie en CO2 2001-2010. ECN/RIVM (rapportnr. ECN-C-02-010), Petten.
  • Beker, D., C.J. Peek (2002). Referentieraming niet-CO2 broeikasgassen; Emissieraming voor de periode 2001-2010. RIVM (rapportnr. 773001019), Bilthoven.
  • RIVM (2003). Milieubalans 2003. Kluwer, Alphen aan den Rijn.

Technische toelichting

Naam van het gegeven

-

Omschrijving

-

Verantwoordelijk instituut

-

Berekeningswijze

-

Basistabel

-

Geografische verdeling

-

Verschijningsfrequentie

-

Betrouwbaarheidscodering

-

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
42
Bekijk meer Bekijk minder
versie‎
41
versie‎
40
versie‎
39
versie‎
38
versie‎
37
versie‎
36
versie‎
35
versie‎
34
versie‎
33
versie‎
33
versie‎
32
versie‎
31
versie‎
30
versie‎
29
versie‎
28
versie‎
27
versie‎
26
versie‎
25
versie‎
24
versie‎
23
versie‎
22
versie‎
21
versie‎
19
versie‎
18
versie‎
17
versie‎
16
versie‎
15
versie‎
13
versie‎
11
versie‎
09
versie‎
06
versie‎
03

Referentie van deze webpagina

CLO (2003). Emissie broeikasgassen in Nederland, 1990-2002 (indicator 0165, versie 04, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.