Verdwijnen en uitzetten van otters

Ontwikkeling tot 2000

Omstreeks 1900 kwamen otters nog in het hele land voor. In de eerste helft van de twintigste eeuw verdween de otter uit veel gebieden door vervolging en jacht tijdens strenge winters. Omstreeks 1942 werd hun aantal geschat op nog slechts 30 tot 50 stuks. Onder andere door sluiting van de jacht herstelde de populatie zich enigszins. Omstreeks 1962 werd het aantal otters geschat op circa 300. Daarna nam de populatie otters opnieuw af door vervolging tijdens strenge winters, toename van de sterfte in visfuiken en door het verkeer en de waterverontreiniging met PCB's. In 1989 is voor het laatst een dode otter van de restpopulatie in Friesland aangetroffen in een visfuik, terwijl er tot 1992 sporen van een otter zijn waargenomen. In 1991 zijn in het Maasgebied van Zuid-Limburg nog incidenteel de sporen gevonden van twee otters. Latere meldingen van de aanwezigheid van otters in dit gebied konden niet worden bevestigd. Deze zwervende dieren waren vermoedelijk afkomstig van een kleine geïsoleerde relictpopulatie uit de Ardennen.

Ontwikkeling na 2000

De Euraziatische otter is een middelgrote, marterachtige oeverbewoner met een nachtelijke leefwijze. Na verdwijning uit ons land is volgens het Soortbeschermingsplan uit 1989 gewerkt aan de terugkeer. Omdat er geen zicht is op een natuurlijke terugkeer zullen volgens plan in de periode 2002-2006 minstens 40 otters in de laagveengebieden van Zuidoost-Friesland en Noordwest-Overijssel worden uitgezet.

Dankzij de herintroductie in 2002 van 14 otters van verschillende herkomst was er in het begin van 2004 in het uitzetgebied een kleine populatie otters aanwezig van minimaal 10 dieren, waaronder enkele hier geboren jonge dieren. In juli en augustus 2004 zijn nog eens zes otters uitgezet.

De otter staat op de Rode Lijst van zoogdieren.