Beschermde Rijksmonumenten, 2015

Inventarisatie en aanwijzing van monumenten

Vanaf de inwerkingtreding van de Monumentenwet in 1961 tot eind 2015 zijn er 61.847 beschermde rijksmonumenten aangewezen. Aanvankelijk lag bij de aanwijzing de focus op gebouwde of aangelegde monumenten uit de periode vóór 1850. In de jaren tachtig ontstond het besef dat zo de jongere bouwkunst uit de periode van 1850 tot 1940 werd gemist. Na een landelijke inventarisatie werden in de jaren negentig bijna 14.000 monumenten uit deze periode toegevoegd aan het Monumentenregister. Daarna is de laatste jaren ook een beperkt aantal monumenten aangewezen uit de Wederopbouwperiode (1940-1965). Recentelijk vindt een verschuiving plaats van objectgerichte aanwijzing naar een meer ruimtelijk beschermingsbeleid. De aanwijzing van clusters van monumenten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie is hiervan een voorbeeld.
Jaarlijks worden er circa 10 à 20 monumenten van de lijst afgevoerd, doordat door onder meer brand, verval of opeenvolgende aanpassingen van het monument de cultuurhistorische waarden verloren zijn gegaan en door verbeteringen van administratieve onvolkomenheden in de registratie.

Archeologische monumenten

Naast de gebouwde rijksmonumenten zijn 1435 archeologische rijksmonumenten beschermd. De meeste daarvan bevinden zich in de provincie Gelderland (290), de minste in Flevoland (24). Daarbij zijn in het verleden vooral zichtbare of herkenbare monumenten aangewezen, zoals hunebedden, grafheuvels of terpen. "Onzichtbare" archeologie (onder het maaiveld gelegen archeologie) en resten uit specifieke historische perioden zoals de vroege prehistorie, zijn ondervertegenwoordigd in het monumentenbestand. Daarom wordt nu gewerkt aan een bescheiden aantal nieuwe aanwijzingen om te komen tot een meer representatief bestand.

Staat en onderhoud van gebouwde monumenten

Jaarlijks voert de Monumentenwacht tussen de vijf- en zesduizend inspecties uit. Van de geïnspecteerde rijksmonumenten is het aandeel dat in een goede staat van onderhoud verkeert van 2008 tot 2010 gestegen van 33,2% naar 37,7, en daarna verder naar 43,5% in 2013. Het aandeel monumenten met een goede staat van het casco is van 2008 tot 2010 gestegen van 65,0 naar 73,4% en verder naar 78,4% in 2013. Deze cijfers zijn niet voor alle categorieën monumenten representatief voor het hele monumentenbestand.
In de periode 2008-2013 blijkt bij rijksmonumenten die in die periode meerdere keren geïnspecteerd zijn bij gemiddeld 47,2% van de monumenten de staat van het onderhoud gelijk gebleven. Bij 31,1% is het onderhoud beter geworden en bij 21,7% slechter. Verder blijkt in de periode 2008-2013 bij 70,3% van de meermalen geïnspecteerde monumenten de staat van het casco gelijk gebleven. Bij 21,2% is de staat van het casco vooruit gegaan en bij 8,6% achteruit.
Onderhoud bestaat uit het vervangen, bijhouden en herstellen van onderdelen zoals schilder- en voegwerk. Bij het casco gaat het om de dragende onderdelen en het omhulsel van het monument, dat grofweg bestaat uit dak, kappen met spantconstructies, balklagen en vloeren, gevels, dragende muren met wandopeningen, funderingen en kelders en gewelven.
Het aantal inspecties kan per tijdvak sterk fluctueren. Dit heeft te maken de abonnementen die eigenaren bij de Monumentenwacht kunnen afsluiten: bijvoorbeeld een inspectie eens per jaar, per twee jaar of per drie. Ook het aantal eenmalige inspecties kan het ene jaar meer zijn dan het andere.

Beleidsdoelstellingen Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

Deze indicator verwijst naar de volgende doelen en nationale belangen:

• Het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin unieke natuurlijke en cultuurhistorische waarden behouden zijn (leefbaar en veilig)
• Nationaal belang: Ruimte voor behoud en versterking van (inter)nationale unieke cultuur-historische en natuurlijke kwaliteiten