Bevolkingsgroei, 2007-2012

Groei in grote gemeenten

Tussen 1 januari 2007 en 1 januari 2012 is de bevolking van Nederland met 2,3% toegenomen. De toename was met 5,8% het sterkst in de vier grote steden. De grote steden trokken nieuwe inwoners aan uit zowel binnen- als buitenland. Vooral Utrecht zag het inwonertal in vijf jaar tijd fors toenemen, met 9,7%. Hierbij speelde de grootschalige nieuwbouw op de Vinex-locatie Leidsche Rijn een belangrijke rol. Het geringst was de bevolkingsgroei in de gemeenten met minder dan 20.000 inwoners. In totaal nam de bevolking in deze groep van kleinste gemeenten met slechts 0,4% toe. Overigens behoren enkele van de gemeenten met de hoogste groeicijfers in deze periode tot de categorie van gemeenten rondom 25.000 inwoners (zoals Aalsmeer, Albrandswaard, Hendrik-Ido-Ambacht).
In de periode 2007-2012 was de bevolkingsgroei iets hoger (2,3%) dan in de vijf daaraan voorafgaande jaren (1,6%). De natuurlijke groei nam in de periode 2007-2012 weliswaar af (van 3,4 naar 3,0 per 1000 inwoners), maar het migratiesaldo steeg (van -0,7 naar 1,3 per 1000 inwoners). Tussen 2007 en 2012 groeide het aantal inwoners van de provincie Flevoland het hardst en ook het inwonertal van de provincies Utrecht en Noord-Holland groeiden sterk. Limburg is de enige provincie waar het inwonertal afnam.
190 gemeenten kenden in beide perioden bevolkingsgroei. De bevolking van de gemeenten Aalsmeer, Albrandswaard, Barendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht, Lansingerland, Overbetuwe, Pijnacker-Nootdorp, Renswoude, en Utrecht groeide in beide perioden met zelfs meer dan 7%.

Krimp in meerdere gemeenten

Een derde van alle gemeenten (148 gemeenten) had een bevolkingskrimp tussen 2007 en 2012.
In zowel de periode 2002-2007 als 2007-2012 is het inwonertal gedaald in 95 van de 415 huidige gemeenten. Deze krimpgemeenten liggen vooral in de rurale en perifere gebieden van het land, zoals het oosten van Groningen en het zuiden van Limburg. Het sterkst (in beide perioden een afname van 3% of meer) was dat in de gemeenten De Marne, Delfzijl en Kerkrade. Maar ook elders in het land komt bevolkingsdaling voor (in beide perioden een afname van ongeveer 2%) zoals in Den Helder, Nederlek, Waddinxveen en Zoeterwoude.
In 130 gemeenten was in de ene periode sprake van groei en in de andere krimp.
Afgelopen tien jaar had meer dan de helft van alle gemeenten in ieder geval in één van beide perioden (2002-2007 en/of 2007-2012) te maken met een bevolkingsdaling.

Grote verschillen in bevolkingsdichtheid

Met ongeveer 500 inwoners per vierkante kilometer land is Nederland na Malta het dichtstbevolkte land van Europa. Binnen Nederland zijn de verschillen in bevolkingsdichtheid echter groot. Het westen van ons land is ruim vier keer zo dichtbevolkt als het noorden.
Hoe kleiner de regio's genomen worden, des te duidelijker zijn de verschillen zichtbaar. Zo is het in de provincie Zuid-Holland bijna zeven keer drukker dan Drenthe, en is in de gemeente Den Haag de bevolkingsdichtheid bijna 280 keer zo groot als op het eiland Schiermonnikoog. Dat eiland is niet alleen de gemeente met het kleinste aantal inwoners, maar buiten het toeristenseizoen ook de gemeente met de meeste ruimte per inwoner. Slechts 22 mensen delen er één vierkante kilometer land. In Den Haag zijn het er ruim 6.000 voor één vierkante kilometer land. In totaal zijn er ongeveer 100 gemeenten met een dichtheid van 1000 of meer inwoners per vierkante kilometer land. Het gezamenlijke inwonertal van die dichtbevolkte gemeenten bedraagt 8,6 miljoen, dat wil zeggen bijna 52% van de totale bevolking van Nederland. Zij wonen echter op slechts 12% van het totale Nederlandse landoppervlak. Bovenaan de ranglijst van steden met een hoge dichtheid bevinden zich veel kleinere steden en een heel aantal daarvan grenzen aan andere dichtbevolkte gemeenten. Voorbeelden hiervan zijn Leiden, Haarlem, Capelle aan den IJssel, Delft, Gouda en Schiedam.