Veiligheid primaire waterkeringen, 2001 - 2011
U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.
De totale lengte aan dijken en duinen èn het aantal waterkerende kunstwerken dat wordt getoetst, nemen toe. Ook nemen het aantal dijken en duinen èn het aantal waterkerende kunstwerken dat is goedgekeurd toe. Overall is er echter een toename van het aantal kilometers dijken èn het aantal waterkerende kunstwerken dat niet aan de norm voldoet.
Veiligheid primaire waterkeringen en waterkerende kunstwerken 2001 - 2011; meer inzicht, meer gebreken
Tussen 2001 en 2011 is bij de verantwoordelijke waterbeheerders (Rijk en Waterschappen) meer inzicht gekregen in de veiligheid van primaire waterkeringen en waterkerende kunstwerken. Het aantal waterkerende kunstwerken waarvoor nader onderzoek nodig is voor beoordeling afgenomen van 53% in 2006 naar 26% in 2011; dit percentage is nog steeds aanzienlijk.
Ook zijn het aantal km aan primaire waterkeringen en het aantal waterkeringen dat is getoetst toegenomen.
Meer inzicht in faalmechanisme van waterkeringen en waterkerende kunstwerken en de toename van met name het aantal kunstwerken dat getoetst wordt, hebben er toe geleid dat er meer waterkeringen en kunstwerken niet voldoen aan de gestelde normen.
Het aantal km primaire waterkeringen dat niet voldoet, is toegenomen van 15 % in 2001, 19% in 2006 tot 33% in 2011. Ook het aantal primaire kunstwerken dat niet voldoet is toegenomen van 10% in 2001, 18% in 2006 tot 23% in 2011.
Het ruimtelijke beeld over de toestand van primaire waterkeringen laat zien dat dijken die niet aan de veiligheidsnorm voldoen vooral liggen in Zeeland, het IJsselmeergebied en in het rivierengebied. De primaire waterkerende kunstwerken die niet aan de veiligheidsnorm voldoen liggen vooral in het IJsselmeergebied en in het westen van het land o.a. langs de Lek.
In het kader van het HoogWaterBeschermingsProgramma (HWBP) kunnen de gesignaleerde gebreken aangepakt worden. Niet duidelijk is of er voldoende financiële middelen beschikbaar zijn voor de uitvoering van het HWBP.
Wet op de Waterkering
Het huidige veiligheidsbeleid is vastgelegd in de Waterwet (2009). Hierin zijn normen opgenomen voor dijkringgebieden: overstromingsgevoelige gebieden, die als één dijkring worden beschermd. Het huidig veiligheidsbeleid richt zich op het voldoen aan deze wettelijke veiligheidsnormen.
Beleidsdoelstellingen Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte
Deze indicator verwijst naar de volgende doelen en nationale belangen:
- Het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin unieke natuurlijke en cultuur-historische waarden behouden zijn (leefbaar en veilig)
- Nationaal Belang 9 : Ruimte voor waterveiligheid, een duurzame zoetwatervoorziening en kaders voor klimaatbestendige stedelijke (her)ontwikkeling
Bronnen
- Inspectie Verkeer en Waterstaat (2011) Derde toets primaire waterkeringen. Landelijke toets 2006 - 2011. Den Haag: Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Veiligheid primaire waterkeringen en primaire waterkerende kunstwerken
- Omschrijving
- Percentage primaire waterkeringen en primaire waterkerende kunstwerken dat voldoet aan veiligheidsnormen conform de Wet op de Waterkering.
- Verantwoordelijk instituut
- Planbureau voor de Leefomgeving (PBL)
- Berekeningswijze
- De waterschappen hebben 90% van de primaire waterkeringen in beheer, Rijkswaterstaat 10%. Bij het toetsen gaan de beheerders na of de sterkte van waterkeringen voldoet aan de wettelijk gestelde norm. Voor de sterke van de waterkering zijn o.a. hoogte en stabiliteit van belang. De beheerders sturen de toetsrapporten aan de provincie die ze voorziet van een beoordeling en vervolgens aanbiedt aan de Minister van Infrastructuur en Milieu. De Inspectie Verkeer en Waterstaat beoordeelt vanuit haar onafhankelijke rol in het toezicht of de toetsing volgens de regels is uitgevoerd. Resultaten van de derde toetsingsronden zijn overgenomen van de Inspectie Verkeer en Waterstaat van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
- Basistabel
- -
- Geografische verdeling
- -
- Verschijningsfrequentie
- 6 jaar (wordt mogelijk veranderd in 12 jaar)
- Achtergrondliteratuur
- Inspectie Verkeer en Waterstaat (2011) Derde toets primaire waterkeringen. Landelijke toets 2006 - 2011. Den Haag: Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
- Betrouwbaarheidscodering
- -
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CLO (2012). Veiligheid primaire waterkeringen, 2001 - 2011 (indicator 2043, versie 03, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.
