Aantalsontwikkeling van amfibieën
U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.
In de periode voor 1997 is door verlies aan leefgebied, verzuring en verdroging een aantal soorten amfibieën sterk achteruitgegaan. De laatste jaren nemen een aantal soorten kikkers en padden weer toe.
Herstel na achteruitgang
Veel soorten amfibieën zijn in de vorige eeuw ondanks beschermingsmaatregelen in aantal achteruitgegaan. Belangrijke oorzaken zijn het verlies aan leefgebied, verzuring van poelen en vennen, versnippering en verdroging.
Sinds 1997 gaan de amfibieën echter gemiddeld genomen vooruit.
De toename van de laatste jaren is mogelijk het gevolg van een verbeterde waterkwaliteit en maatregelen in het kader van de soortbeschermingsplannen, zoals voor boomkikker en geelbuikvuurpad.
Kikkers
Opvallend is de sterke toename van de boomkikker. Ook de bruine kikker en de groene kikker vertonen een (matige) toename. De trend van de overige kikkers is stabiel.
Padden
Met uitzondering van de rugstreeppad laten geelbuikvuurpad, gewone pad en vroedmeesterpad een toename zien.
Salamanders
de trend van de kleine watersalamander is stabiel en die van de vinpootsalamander heeft een matige afname. De trend van de overige twee salamanders is onzeker.
Wettelijke bescherming
Kamsalamander, rugstreeppad en geelbuikvuurpad staan in de Bijlage II van de Habitatrichtlijn.
Bronnen
- RAVON-Werkgroep Monitoring (2007) Resultaten 2006. Meetnet Amfibieën. Mededelingen en Project Inhaalslag. Nr. 20: 2-5.
- Soldaat, L., H. Visser, M. van Roomen en A. van Strien (2007) Smooting and trend detection in waterbird monitoring data using structural time-series analysis and the Kalman filter. Journal of Ornithology. Volume 148, supplement 2: 351-357. DOI.10.1007/s10336-007-0176-7.
Relevante informatie
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Aantalsontwikkeling van amfibieën
- Omschrijving
- Ontwikkeling populatie van amfibieën als groep
- Verantwoordelijk instituut
- Centraal Bureau voor de Statistiek
- Berekeningswijze
- De Soortgroep Trend Index (STI) betreft de gemiddelde index (met 2000 = 100) van de amfibieën en van de afzonderlijke soorten (2001=100): alpenwatersalamander, boomkikker, bruine kikker, geelbuikvuurpad (trend vanaf 2000), gewone pad, heikikker, kamsalamander, kleine watersalamander, poelkikker, rugstreeppad, vroedmeesterpad (trend vanaf 2001), vinpootsalamander en enkele soorten groene kikkers die moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. De gegevens zijn ontleend aan het landelijke meetnet amfibieën van het Netwerk Ecologische Monitoring.
- Basistabel
- De index van de betrokken soorten met hun trend staan onder het tabblad afzonderlijke soorten in Download figuurdata.
- Geografische verdeling
- Nederland
- Verschijningsfrequentie
- jaarlijks
- Achtergrondliteratuur
- RAVON-Werkgroep Monitoring (2007) Resultaten 2006. Meetnet Amfibieën. Mededelingen en Project Inhaalslag. Nr. 20: 2-5.
- Opmerking
- De trendbeoordeling (zie tabblad onder download figuurdata) bij deze graadmeter is gebaseerd op de uitkomst van trendspotter.
- Betrouwbaarheidscodering
- Schatting gebaseerd op een groot aantal (zeer accurate) metingen, waarbij representa-tiviteit van de gegevens vrijwel volledig is.
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CLO (2008). Aantalsontwikkeling van amfibieën (indicator 1077, versie 08, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.
