Ontwikkeling aantal multimodale vervoersknooppunten, 1996-2016

Aantal stations/haltes nabij autosnelwegafritten is toegenomen

Het aantal stations en/of metro/sneltramhaltes nabij autosnelwegafritten is in de periode 1996-2016 landelijk met 19 procent toegenomen. De grootste toename vond plaats in Zuid-Holland. Overigens blijft het aantal van deze locaties en daarmee ook de toename in absolute zin vrij beperkt (van 130 naar 155).
De toename van het aantal multimodale vervoersknooppunten komt vooral door het openen van nieuwe stations en van nieuwe metrosneltramhaltes aan de stadsrand. Daarnaast zijn een aantal bestaande stations door de op en afritten van nieuwe snelwegen inmiddels multimodaal ontsloten. In Noord-Holland neemt het aantal multimodale knopen na 2010 iets af omdat stukken autosnelweg geen autosnelweg meer zijn.
Het aantal stations en metro/sneltramhaltes is vooral in de Randstad en in Gelderland toegenomen. Het aantal aansluitingen op het autosnelwegennet is vooral in Limburg, Noord Brabant en Drenthe toegenomen door de openstelling van nieuwe autosnelwegen (respectievelijk de A50, de A73 en A37).

Definitie multimodaal vervoersknooppunt

Een station is een multimodaal vervoersknooppunt als het ligt binnen 1500 meter (hemelsbreed) van een op of afrit van een autosnelweg.
Een metro of sneltramhalte is een multimodaal vervoersknooppunt als het ligt binnen 800 meter (hemelsbreed) van een op of afrit van een autosnelweg.
Als een station tevens een metro of sneltramhalte is (halte binnen 300 meter), telt het maar 1 keer mee.

Deze indicator verwijst naar de volgende doelen en nationale belangen:

• Het vergroten van de concurrentiekracht van Nederland door het versterken van de ruimtelijk-economische structuur van Nederland (concurrerend)
• Het verbeteren en ruimtelijk zekerstellen van de bereikbaarheid waarbij de gebruiker voorop staat (bereikbaar)
• Nationaal Belang: Betere benutting van de capaciteit van het bestaande mobiliteitssysteem

De SVIR noemt het ruimtelijk benutten van multimodale locaties als een van de manieren om de robuustheid en de samenhang in het mobiliteitssysteem te verbeteren.