Amfibieën van de Habitatrichtlijn, 2007-2011
U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.
Van de dertien soorten amfibieën in Nederland staan er elf op de habitatrichtlijn. Alle soorten die op bijlage II en IV staan, gaan volgens de Rode lijst in verspreiding en aantal achteruit.
Kamsalamander
De kamsalamander komt verspreid over het gehele zuiden, midden en oosten van ons land voor. In de periode 2007-2011 is de soort in 202 10x10 km-hokken aangetroffen.
De kamsalamander staat als "Kwetsbaar" op de Rode lijst (vrij zeldzaam en afname) en op bijlage II en IV van de habitatrichtlijn.
Boomkikker
De boomkikker komt met name voor in de struweelzone van bosranden, houtwallen en moerasgebieden. Voor de voortplanting zijn dichtbij zijnde wateren met een goed ontwikkelde oever- en watervegetatie noodzakelijk. De boomkikker is thans vrij zeldzaam (42 10x10 km-hokken voor en neemt de laatste jaren in aantal toe.
De boomkikker staat als "Bedreigd" op de Rode lijst (zeldzaam en zeer sterke achteruitgang) en op Bijlage IV van de Habitatrichtlijn.
Geelbuikvuurpad
De geelbuikvuurpad is het meest zeldzame amfibie in Nederland. Slechts in twee 10x10 km-hokken komt hij voor. In Zuid-Limburg bereikt deze soort de noordwestgrens van zijn gebied. Het is een warmteminnende soort. De voorkeur gaat uit naar zeer dynamische biotopen, waar voortdurend nieuwe natte plekken ontstaan.
De geelbuikvuurpad staat als "Ernstig Bedreigd" op de Rode lijst (zeer zeldzaam en zeer sterke achteruitgang) en op Bijlage II en IV van de Habitatrichtlijn.
Knoflookpad
De knoflookpad komt voor aan de stroomdalen van beken en rivieren in het oosten en zuidoosten van Nederland. Het is een vrij zeldzame soort die in de periode 2007-2011 in 45 10x10 km-hokken voorkomt. Zijn biotoop bestaat uit rivierduinen en kleinschalig agrarisch landschap met bos in de nabijheid. Daar soort gaat in Nederland sterk achteruit.
De knoflookpad staat als "Bedreigd" op de Rode lijst (zeldzaam en sterke achteruitgang) en op Bijlage IV van de Habitatrichtlijn.
Vroedmeesterpad
De vroedmeesterpad is een warmteminnende soort die voorkomt in Zuid-Limburg. Zijn biotoop bestaat uit groeven, oude bebouwing, hellingbossen en graften. De pad plant zich voort in wateren in groeven, in betonnen drinkbakken en in bronpoelen langs hellingbossen.
De soort is zeer zeldzaam en komt maar in zeven 10x10 km-hokken voor.
De vroedmeesterpad staat als "Kwetsbaar" op de Rode lijst (zeer zeldzaam en afgenomen) en op Bijlage IV van de Habitatrichtlijn.
Rugstreeppad
De rugstreeppad is een bewoner van zandige terreinen met een betrekkelijk hoge dynamiek, zoals de duinen, de uiterwaarden van de grote rivieren, opgespoten terreinen, heidevelden en akkers. Maar voor de voortplanting is de soort afhankelijk van ondiepe wateren, die vrij snel opwarmen.
De rugstreeppad is een algemene soort die voorkomt in 306 10x10 kmhokken.
De soort staat als "Gevoelig" op de Rode lijst (algemeen, sterke afname) en op Bijlage IV van de Habitatrichtlijn.Hij is een typische soort voor Habitattype "vochtige duinvalleien met open water".
Heikikker
Hij komt vooral voor in vochtige heidegebieden, waar sprake is van veenvorming en in hoog- en laagveengebieden. Maar is ook wel aangetroffen in vochtige schraalgraslanden, duinvalleien, bosranden, langs meren en rivieren en in komkleigebieden. Het voortplantingsbiotoop bestaat uit ondiepe stilstaande wateren met oevervegetatie.
De heikikker is een algemene soort die voorkomt in 241 10x10 km-hokken. De soort staat als "Thans Niet Bedreigd" op de Rode lijst (algemeen, matige afname) en op Bijlage IV van de Habitatrichtlijn.
De heikikker is een typische soort voor het Habitattype "zure en (zeer) zwak gebufferde vennen".
Poelkikker
De poelkikker komt vooral in het oosten en zuiden van Nederland voor. Het is een warmteminnende soort met een voorkeur voor onbeschaduwde wateren.De Poelkikker is een kritische soort, die in voedselarm, schoon water voorkomt.
De poelkikker is een algemene soort die voorkomt in 227 10x10 km-hokken
De soort staat als Thans Niet Bedreigd op de Rode lijst (algemeen en afname) en op bijlage IV van de Habitatrichtlijn. De poelkikker is een typische soort voor het Habitattype "(zeer) zwak gebufferde vennen".
Overige soorten
Bastaardkikker, Bruine kikker en Meerkikker staan op bijlage V van de Habitatrichtlijn.
Bronnen
- CBS (2012). Meetprogramma's voor flora en fauna. Kwaliteitsrapportage NEM over 2011. Centraal Bureau voor de Statistiek, 's-Gravenhage. 173 p.
- J.J.C.W. van Delft, R.C.M. Creemers en A.M. Spitzen-van der Sluijs (2007). Basisrapport Rode Lijst Amfibieën en Reptielen volgens Nederlandse en IUCN-criteria.
- Janssen, J.A.M. en J.H.J. Schaminée (2008). Europese natuur in Nederland. Soorten van de habitatrichtlijn. KNNV Uitgeverij, Utrecht. 184 p.
Relevante informatie
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Amfibieën van de Habitatrichtlijn, 2007-2011
- Omschrijving
- Verspreiding van de amfibieën van de Habitatrichtlijn.
- Verantwoordelijk instituut
- Centraal Bureau voor de Statistiek
- Berekeningswijze
- Weergeven van voorkomen soorten per 10 x 10 km-hok op een kaart
- Basistabel
- Niet van toepassing
- Geografische verdeling
- Nederland
- Andere variabelen
- geen
- Verschijningsfrequentie
- onregelmatig
- Achtergrondliteratuur
- CBS (2012). Meetprogramma's voor flora en fauna. Kwaliteitsrapportage NEM over 2011. Centraal Bureau voor de Statistiek, 's-Gravenhage.J.J.C.W. van Delft, R.C.M. Creemers en A.M. Spitzen-van der Sluijs (2007). Basisrapport Rode Lijst Amfibieën en Reptielen volgens Nederlandse en IUCN-criteria.
- Opmerking
- Toelichting legenda kaart: Waargenomen sinds 2007 = er is ten minste één individu van de soort in de periode 2007 t/m 2011 in het 10x10 km-hok waargenomen; Nulwaarneming sinds 2007 = in de periode 2007 t/m 2011 is ondanks voldoende onderzoek in het potentieel leefgebied geen enkel exemplaar van de soort waargenomen; Actueel + potentieel leefgebied: alle 10x10 km-hokken waar de soort voortkomt of voorkwam en alle 10x10 km-hokken waar de soort op grond van het geschikte biotoop voor zou kunnen komen.
- Betrouwbaarheidscodering
- Integrale telling
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CLO (2012). Amfibieën van de Habitatrichtlijn, 2007-2011 (indicator 1553, versie 01, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.
