Bever: herintroductie

Verdwijnen

In 1826 verdween de laatste bever uit Nederland. Al eerder was de bever uitgeroeid in Engeland en Italië. In de 19e eeuw verdween de bever ook uit veel andere Europese landen. Enkele kleine populaties bleven over, onder andere langs de Elbe en de Rhône.

Herintroductie in de Biesbosch

In het najaar van 1988 werden enkele bevers, afkomstig uit de Elbe, uitgezet in de Biesbosch. Tot in 1991 werden daar in totaal 42 bevers uitgezet. Daarna is het aantal gestaag toegenomen tot circa 80 dieren in 2002.

Opkomst elders

In de Gelderse Poort, een complex van natuurontwikkelingsgebieden ten oosten van Nijmegen, zijn sinds 1994 in totaal 54 bevers uitgezet. Aanvankelijk was de sterfte groot, maar sinds 1998 is er sprake van groei van de populatie, al ligt de populatiegrootte nog lager dan het aantal uitgezette dieren.Op diverse andere plaatsen, met name in het rivierengebied en het Roerdal, zijn kleine aantallen bevers gesignaleerd. Die dieren zijn afkomstig uit de Biesbosch of de Gelderse Poort en de Eifel. In Flevoland heeft zich sinds 1990 een populatie ontwikkeld uit exemplaren die zijn ontsnapt uit het Natuurpark Lelystad. De populatie heeft zich over Oost- en Zuid-Flevoland verspreid en was in 2002 ongeveer 20 dieren groot.In totaal leven er in Nederland momenteel ruim 130 bevers. De kans op uitwisseling tussen de groepen in het rivierengebied neemt toe nu het aantal bevers groeit.

Voortplanting

De voortplanting in het rivierengebied ligt beneden het niveau van de meeste beverpo-pulaties buiten Nederland. Mogelijke oorzaken van de geringe voortplanting zijn het hoge cadmiumgehalte in de nieren, een relatief geringe kwaliteit van het beschikbare voedsel en verstoring door menselijke activiteiten. In de Flevopolders is de reproductie hoger; daar zijn de waterbodems minder vervuild met zware metalen en is het voedselaanbod meer divers. De bever staat op de Rode Lijst van zoogdieren.