Stedelijk gebied in Nederland, 1970-2003

Omvang stedelijk gebied neemt toe

In de periode 1970-2003 zien we een aanzienlijke uitbreiding van het stedelijk gebied. In 1970 besloeg het stedelijk gebied nog zo'n 8% van het oppervlak in Nederland. In 2003 is dit toegenomen tot ruim 13% (CBS, 2008). Wonen, werken, recreatie en verkeer vragen een steeds groter deel van het oppervlak van Nederland. De economische groei van de jaren '90 en het begin van deze eeuw heeft het ruimtebeslag verder vergroot.
Duidelijk zichtbaar in het kaartbeeld is de stedelijke ontwikkeling in de Flevopolder. Verder heeft een groot deel van de stedelijke uitbreiding zich voorgedaan buiten de Randstad. De Brabantse stedenrij is hier een duidelijk voorbeeld van.

Ruimtelijk beleid

De Rijksoverheid heeft in de verschillende nota's Ruimtelijke Ordening de ruimtelijke inrichting van Nederland een kader gegeven en proberen bij te sturen. Het is lastig om achteraf te bepalen welke uitwerking dergelijk beleid heeft gehad. Het is moeilijk in te schatten welke ontwikkelingen er anders hadden plaatsgevonden. Ruimte: gebruik, ruimtelijk beleid en de gevolgen voor natuur en landschap vindt u in de inleiding Ruimte.

Wat valt er onder stedelijk gebied?

Ruwweg valt onder het stedelijk gebied alle bebouwing, zoals huizen, kantoren, fabrieken. Daarnaast worden ook de (meeste) wegen binnen de bebouwde kom meegerekend en het stedelijk groen, zoals parken en plantsoenen.
Het stedelijk gebied 2003 is samengesteld uit de volgende klassen uit het Bestand Bodemgebruik 2003 (BBG2003; CBS, 2006): hoofdklasse bebouwd terrein (wonen, werken en voorzieningen), begraafplaats, bouwterrein, park/plantsoen, sportterrein, volkstuin, aangevuld met de wegen in het stedelijk gebied.