Ringslang langs de oevers van het IJmeer, 1994-2012

Zuiderzeedijken ideaal voor ringslang

Of de ringslangpopulatie langs de oevers van het IJmeer toe- of afneemt is, bezien over de periode 1994-2012, onzeker. Het landschap van oude dijken in combinatie met moerassen en graslanden vormt een ideaal leefgebied voor de ringslang. Vooral overgangssituaties met voldoende gelegenheid om te zonnen en te schuilen hebben zijn voorkeur. De ringslang profiteert de laatste jaren van de effecten van agrarisch natuurbeheer, de verbetering van de waterkwaliteit en gerichte beheersmaatregelen, zoals het aanleggen van broeihopen waar de vrouwtjes eieren kunnen leggen. De ringslang is op de zuidoever van het IJmeer nog altijd talrijker dan op de noordoever, maar de aantallen lijken daar af te nemen terwijl op de noordoever steeds meer ringslangen geteld worden.

Bedreigingen

Belangrijke bedreigingen voor de populatie vormen wegenbouw en de stedenbouwkundige plannen van Amsterdam en Muiden. Door de aanleg van IJburg, gelegen aan de zuidoever van het IJmeer, is een deel van het leefgebied verloren gegaan en is de populatie versnipperd geraakt. Compensatiemaatregelen, uitgevoerd op de noordoever van het IJmeer, voor de aanleg van IJburg zijn onder andere het aanleggen van geschikt leefgebied bij Durgerdam en het creëren van broeihopen. Al enige jaren wordt de Muiderzeedijk en het aangrenzende bos, een belangrijk onderdeel van deze ringslangpopulatie, bedreigd door grootschalige bouwplannen. De dijken van de noordelijke IJoever worden komende jaren vernieuwd, in de plannen is rekening gehouden met de ringslang die juist in deze dijken overwintert. De ringslang is een soort van de Rode Lijst van reptielen en amfibieën.