Kenmerkende terreinvormen
U bekijkt op dit moment een afgesloten indicator. Deze indicator wordt niet meer bijgewerkt. De reden hiervoor staat hieronder vermeld. De archiefversies van deze indicator (indien aanwezig) zijn nog wel beschikbaar.
Deze indicator wordt niet meer geactualiseerd.
Door ontginning, bebouwing, egalisatie en andere graafwerkzaamheden zijn veel van de oorspronkelijke terreinvormen zoals duinen, stroomruggen, terpen en essen verdwenen.
Wind, water en mens
De kenmerkende terreinvormen zijn ontstaan onder invloed van wind (duinen, dekzand-ruggen) en water (kleivlakten en stroomruggen, geulen) en deels door de mens gemaakt (terpen en essen). In het kader van grootschalige ontginningen, ruilverkavelingen, afgravingen en egalisaties voor bebouwing en wegaanleg zijn veel van de oorspronkelijke vormen verdwenen. Verspreid door het hele land zijn toch nog veel restanten ervan te vinden.
Bronnen
- Maas, G.J., R.W. de Waal en H.P. Wolfert (1994). Landschapsecologische kartering van Nederland: geomorfologie; toelichting bij het databestand GEOMORF. Rapport 335 SC-DLO / LKN-rapport 5. Wageningen.
- Maas, G.J. en H.P. Wolfert (1997). Aardkundige waarden in Nederland: Signalering van kenmerkende en zeldzame gebieden voor een nationale beleidskaart. Rapport 498. SC-DLO. Wageningen
Relevante informatie
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Kenmerkende terreinvormen
- Omschrijving
- Terreinvormen die kenmerkend zijn in het landschap
- Verantwoordelijk instituut
- Alterra Wageningen UR
- Berekeningswijze
- Het voorkomen van kenmerkende terreinvormen is beoordeeld op basis van een selectie door Maas en Wolfert (1997). De kenmerkendheid van terreinvormen is bepaald per geomorfologisch landschapstype. Daarbij gaat het om regio's met dezelfde aardkundige ontstaanswijze. Er zijn 93 geomorfologische landschapstypen onderscheiden. Een terreinvorm is kenmerkend voor het landschapstype indien het type terreinvorm vaker voorkomt binnen het betreffende landschapstype dan binnen heel Nederland. Vervolgens is per gebied van 1x1 km en het omringende gebied van 3x3 km het aantal kenmerkende terreinvormen bepaald. Hierbij is gebruik gemaakt van het geomorfologische bestand van de Landschapsecologische Kartering van Nederland (LKN). Het naast elkaar voorkomen van verschillende typen kenmerkende terreinvormen is hoger gewaardeerd, omdat in een samenhangend stelsel van terreinvormen meer informatie opgesloten zit dan in een afzonderlijke terreinvorm. Om te voorkomen dat diverse gebieden hoger gewaardeerd worden dan monotone, maar kenmerkende gebieden, is de waardering van het aantal voorkomende typen kenmerkende terreinvormen uitgevoerd per geomorfologisch landschapstype.
- Basistabel
- Zie berekeningswijze
- Geografische verdeling
- Nederland
- Verschijningsfrequentie
- onregelmatig
- Achtergrondliteratuur
- Maas, G.J. en H.P. Wolfert (1997). Aardkundige waarden in Nederland: Signalering van kenmerkende en zeldzame gebieden voor een nationale beleidskaart. Rapport 498. SC-DLO. Wageningen
- Betrouwbaarheidscodering
- Integrale waarneming.
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CLO (2013). Kenmerkende terreinvormen (indicator 1040, versie 03, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.