Groepsrisico: de kans op een ramp in Nederland per bedrijfstak, 2001

U bekijkt op dit moment een archiefversie van een afgesloten indicator. De actuele indicatorversie met de reden voor het afsluiten, kunt u via deze link bekijken.

Overzicht van de kans op een ramp in Nederland per bedrijfstak, en voor verschillende aantallen (tien, 100) slachtoffers.

De kans op een ramp per bedrijfstak

De kans op een ramp met dodelijke slachtoffers verschilt per bedrijfstak. En per bedrijfstak hebben rampen van uiteenlopende omvang niet dezelfde kans. Zo is bij de VR-plichtige bedrijven de kans op een ongeluk met tien of meer doden eens in de 3 000 jaar, en de kans op een groter ongeluk met meer dan 1 000 doden, bij benadering, eens in de 40 miljoen jaar.

De kans op een ongeluk met 10 of meer doden

Vergelijkenderwijs is de kans op een ongeluk met tien of meer doden bij luchthavens het grootst: eens in de 600 jaar. Voor het wegtransport is dit eens in de 1 400 jaar, voor VR-plichtige bedrijven eens in de 3 000 jaar en voor spoorwegemplacementen één keer per 25 000 jaar. Voor alle sectoren bij elkaar is de kans op een ramp met minstens tien dodelijke slachtoffers eens op de 300 jaar. Dit risico wordt dus voor een groot deel veroorzaakt door de luchtvaart en het vervoer van gevaarlijke stoffen, met name LPG.

Toelichting groepsrisico

Bij het groepsrisico gaat het om de kans op een ramp waarbij een deel van de aanwezige personen om het leven komt. Welke kans nog acceptabel geacht wordt, is afhankelijk van de omvang van de ramp. Een ongeval met 100 doden leidt tot meer ontwrichting, leed en emoties, dan een ongeval met tien dodelijke slachtoffers. Aan de kans op een ramp met 100 doden wordt dan ook een grens gesteld, die een factor 100 lager ligt dan voor een ramp met tien doden.

Toelichting bedrijven die vallen onder het externe veiligheidsbeleid

Voorbeelden van type bedrijven, die vallen het externe veiligheidsbeleid zijn: luchthavens, spoorwegemplacementen, LPG-stations en grote chemische bedrijven. Bedrijven die een groot risico vormen, omdat er hele grote hoeveelheden gevaarlijke stoffen zoals chloor omgaan, worden verplicht om veiligheidsrapporten op te stellen. Deze veelal grote chemische bedrijven worden VR-plichtige bedrijven genoemd. In een 'veiligheidsrapport' beschrijft een bedrijf - volgens wettelijke voorschriften - onder meer hoe het bedrijf er uitziet en welke maatregelen zijn genomen om de risico's terug te dringen en te beheersen. Elke vijf jaar, of bij grote veranderingen in het bedrijf, moet een dergelijk rapport aan de overheid - provincie of gemeente - worden overlegd (VROM, 1993 en 1999).

Bronnen

  • VROM (1993). Inrichtingen- en vergunningenbesluit milieubeheer. Staatsblad 50. Sdu, Den Haag.
  • VROM (1999). Besluit Risico's zware ongevallen. Staatsblad 234. Sdu, Den Haag.

Technische toelichting

Naam van het gegeven
-
Omschrijving
-
Verantwoordelijk instituut
-
Berekeningswijze
-
Basistabel
-
Geografische verdeling
-
Verschijningsfrequentie
-
Betrouwbaarheidscodering
-

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
04
Bekijk meer Bekijk minder

Referentie van deze webpagina

CLO (2002). Groepsrisico: de kans op een ramp in Nederland per bedrijfstak, 2001 (indicator 0303, versie 03, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.