Broeikasgasemissie mondiaal 1970-2001

Ontwikkeling mondiale broeikasgasemissie tussen 1990 en 2001

De totale mondiale emissies van broeikasgassen door de mens, zijn in de periode 1990-2001 met 11% toegenomen - ongeveer evenveel als de jaren daarvoor - terwijl de emissies in 2001 circa 1% gestegen zijn. De stijging in 2001 werd vooral veroorzaakt door een toename van de kooldioxide(CO₂)-emissies van fossiele energie en lachgas (N₂O) uit de landbouw; daarnaast droegen vooral de F-gassen (HFK's, PFK's en SF₆) en CO₂ van overige bronnen zoals cementproductie aan de toename bij. De stijging van de emissies van CO₂ en N₂O van circa 10% in de afgelopen tien jaar is vergelijkbaar met de stijging in de jaren tachtig. Daarentegen zijn de methaan(CH₄)-emissies in de jaren negentig per saldo gelijk gebleven, terwijl ze in de tien jaar daarvoor ook met zo'n 10% gestegen waren. Het aandeel van de emissies van de F-gassen HFK's, PFK's en SF₆ is in de afgelopen tien jaar verdubbeld van circa 0,6 tot 1,2%.

Ontwikkeling vanaf 1970

De emissies van de zes 'Kyoto'-broeikasgassen zijn wereldwijd tussen 1970 en 2000 met ruim 50% gestegen. De mondiale emissies van CO₂ zijn in die periode met circa 60% gestegen, terwijl die van CH₄ met circa 25% en de N₂O-emissies met 45% gestegen zijn. Dit kan verklaard worden uit de toename van CH₄-emissies van fossiele energiegebruik (+60%), en met name van gasverbruik, en van afvalproductie (+70%) (vuilnisstortplaatsen en afvalwater), terwijl de emissies van de landbouw per saldo gelijk zijn gebleven. De stijging van N₂O-emissies is het gevolg van een toename van het gebruik van kunstmest en dierlijke mest en van een toename van de veeteelt en van de teelt van akkerbouwproducten.

Beleid

Het doel is om de emissie van broeikasgassen van de industrielanden, inclusief die in Oost-Europa en de voormalige Sovjet-Unie, die het Kyoto Protocol hebben ondertekend in de periode 2008-2012 gemiddeld 5% beneden het 1990-niveau te brengen.

• Klimaatverandering: beleid ter vermindering van broeikasgasemissies

Relevantie

De emissies van de broeikasgassen CO₂, CH₄, N₂O en van de F-gassen HFK's, PFK's en SF₆ zijn onderdeel van het Klimaatverdrag en het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties. Nog lang niet alle landen rapporteren jaarlijks hun broeikasgasemissies en het Kyoto Protocol stelt alleen beperkingen aan de emissietrend 1990-2008/2012 van de industrielanden die aan het Protocol deelnemen.

Methodiek

De CO₂-emissies van verbranding van fossiele energie is de werkelijke jaarlijkse uitstoot, dus niet temperatuurgecorrigeerd. Kort-cyclisch CO₂ is niet meegenomen.

• Verschillen tussen CO2-emissietotalen verklaard, 1990-2022

De CO₂-emissie door ontbossing is niet de werkelijke emissie, maar is gebaseerd op de meerjarentrend per land. Na 1995 is de emissie vooralsnog constant aan 1995 verondersteld. Bij de schatting van de emissies van CH₄ en N₂O is rekening gehouden met een eventuele trend in de emissiefactoren van de belangrijkste bronnen.