PCB en kwik in aal, 1980-2004

Ontwikkelingen PCB in aal

In aal uit het IJsselmeer liggen de gehalten PCB 153 al jaren ver onder de consumptienorm van 500 µg /kg vis. In de grote rivieren komen overschrijdingen van deze norm incidenteel voor, in 2003 en 2004 drie keer. In 2004 waren dat: Maas, Keizersveer; Nieuwe Merwede en de Roer bij Vlodrop (niet in grafiek opgenomen),Er is echter op meerdere plaatsen een stijging t.o.v. vorige jaren geconstateerd. De gemiddelde aalconsumptie ligt in Nederland op 0,3 kg/jaar. Gezondheidsrisico's zijn volgens de huidige normstelling dan ook alleen te verwachten voor liefhebber consumenten van aal uit wateren met een hoog niveau van PCB-verontreiniging, dit betreft met name enkele locaties in de grote rivieren (Pieters et al., 2005). Risico's van giftige stoffen voor visetende dieren..

Ontwikkelingen kwik in aal

Sinds het eind van de jaren tachtig is het gemiddelde kwikgehalte in aal uit de Haringvliet-Oost gedaald van 0,9 µg/g naar 0,2 µg/g in 2004. De kwikgehalten in aal uit de Rijn en Maas zijn de laatste vijftien jaar ongeveer gelijk gebleven (0,1-0,2 µg /g). De gehalten bleven daarbij ver onder de consumptienorm van 1 µg kwik/g aal (Pieters et al., 2005). De resultaten voor kwik zullen niet meer grafisch worden weergegeven.

Ontwikkelingen van TEQ normen (dioxinen, furanen en PCB)

Voor dioxinen is in Nederland een norm vastgesteld van 8 pg TEQ/g product, gebaseerd op dioxinen en furanen. Daarbij zijn de PCB nog niet meegenomen. Een Nederlands initiatief stelt 12 pg TEQ/g product voor (dioxinen en PCB). Dat is momenteel in de EU in discussie. Het contaminatieprobleem in wilde aal komt hoofdzakelijk voort uit de dioxine-achtige PCB. Op drie plaatsen (Haringvliet-West, Hollands Diep en de Rijn bij Lobith) overschrijden metingen in 2004 deze voorgestelde norm in aal. Berekende waarden laten een hoger aantal overschrijdingen zien.